Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ruhlandırma — «Ruhlandırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bal — 1. is. 1. Arıların çiçək və meyvə şirəsindən hasil etdikləri qatı şirin maddə. Şan balı. – Bal tutan barmaq yalar. (Ata. sözü). <Piri kişi:> Ağca xanım, bu pətəyi sənin adına saxlayacağam, . . haçan könlün bal istədi, gələrsən, kəsib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cuş — is. <fars.> Coşma, qaynama; qələyan, həyəcan. Cuş eyləmək – coşmaq, qələyana gəlmək, qaynamaq, cuşa gəlmək, qızışmaq. <Harun:> Eşqimiz cuş eyləyib artmaqdadır gündən günə. Ü. H.. Cuşa gəlmək – coşmaq, qızışmaq, vəcdə gəlmək, şövqə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətləndirmək — f. Cəsarət vermək, ürək vermək, ürəkləndirmək, ruhlandırmaq. Səadət xanımın sualları məni cəsarətləndirirdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çağırmaq — f. 1. Birinin adını, yaxud təxəllüsünü, ləqəbini ucadan deyərək yanına gəlməsini, yaxınlaşmasını, ya da cavab verməsini istəmək. Birdən: – Ərbab! – deyə, birinin arxamdan alçaq səslə məni çağırdığını eşitdim. S. H.. Mahirə . . durna boğazını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dayaq — is. 1. Binanın və s. nin sınmış pərdilərini, yaxud uçulan divarı və s. saxlamaq, eləcə də meyvəsi çox olan ağac budaqlarını sınmaqdan qorumaq üçün onların altına vurulan ağac, dəstək və s. Barıya dayaq vurmaq. – Nurcabbarın həyətində . . ağaclar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diriltmək — f. 1. Canlandırmaq, həyata qaytarmaq, yenidən enerji və qüvvət vermək, ruhlandırmaq. Orqanizmi diriltmək. Bu su məni diriltdi. Dağ havası xəstəni diriltdi. – <Həcər xanım:> Oğlum, Çingiz, mənə yenidən ruh verib diriltdin, Allah səni hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalandırmaq — f. 1. Coşdurmaq, qızışdırmaq, dəli eləmək. 2. Ruhlandırmaq, cuşa gətirmək, şövqə gətirmək. Qəlbi havalandırır; El mahnısı, şikəstə. M. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
